پای برهنه ، زبان روزه و کار کشاورزی

ترس از قیامت "خوفامن العقاب" وعشق به معبود ، چنان تقوایی در وی به  وجود آورده بود

 " فهم والنار کمن قد راها وهم فیها معذ بون "  که در گرمای سوزان تابستان ، پای برهنه وزبان روزه به امر کشاورزی می پرداخت ودرجواب اطرافیان می فرمود به یاد روز قیامت "اتعب نفسه للاخره" برای آخرت خود را به زحمت می اندازد ، به راستی که " آسایش آخرت رابا رنج دنیا وسیراب شدن آنجا را با تحمل تشنگی دنیا بدست آوردند "

به نقل از دوستان شهید نجف جابری