زندگی نامه شهید عزیز قاسمیان(قاسمپور)

         شهید « عزیز قاسم‌پور » ، در سال 1343 در روستای گاوکش علیاء ، از توابع شهرستان نورآباد لرستان ، در خانواده‌ای متدّین و مذهبی دیده به جهان گشود . تحصیلات ابتدائی را با موفقیت به پایان رسانید . در سال 1351 در معیّت پدرش (مرحوم حاج‌صیدطاهر قاسم‌پور^(رض)) ، به مشهد مقدّس مشرّف گشت ؛ در کلاسهای قرآنی که از سوی عموی شهیدش (حاج علیرضا قاسم‌پور^(ره)) برگزار می‌گردید ، مُجدّانه شرکت داشت . در خیرات و جمع‌آوری نذورات و مصرف آنها در امور شرعی و عام‌المنفعه ، ثابت‌قدم و عضو فعّال پایگاه مقاومت شهدای گاوکش بود . در امر به معروف و نهی از منکر ، نماز و روزه ، صلة ارحام ، نوازش و دستگیری از یتیمان و درماندگان و … با خلوص نیّت اهتمام می‌ورزید . با شروع جنگ تحمیلی ، حیاتش مِن جمیع جهات ، متحوّل و نورانیّت دیگری یافت . به کرّات ندای خورشید را از اعماق دلش لبیّک گفت . 11 بار به‌عنوان یک‌بسیجی مخلص ، به میادین نور علیه ظلمت و بیداد ، اعزام و جمعاً مدت 36 ماه و 25 روز ، در 7 عملیّات و 6 پدافندی عملیّات ، به عناوین : « بی‌سیم‌چی ، آرپی‌جی‌ زن ، تیربارچی ، فرمانده و … » در دشوارترین شرایط مردانه رزمید . در سال1362 فرماندهی و مسئولیّت دسته‌اوّل گروهان عمّار از گردان علی‌بن‌ابیطالب^(ع) را در منطقه جُفیر ، با رشادت تمام ، متقبّل گشت و در سال 1365 در عملیّات حاج‌عمران ، از ناحیه کتف و بازوی چپ ، مورد اصابت 2 گلوله تیربار دشمن قرار گرفت و شدیداً مجروح گردید ، همین امر او را مصمّم‌تر و ایمان و عشق و اراده‌اش را دو چندان نمود ، به نحوی که با دستی زخمی و آویخته بر گردن ، شادمان و سرافراز ، با ممانعت اقوام و دوستان و آشنایان ، مجدّداً قدم در وادی ایثار و استقامت نهاد .

         در سال 1366 معاونت گروهانهای امام‌حسین^(ع) و جماران ، از گردان حمزه‌سیدالشهداء^(س) تیپ مستقل57 حضرت ابوالفضل^(ع) لرستان را به ترتیب ؛ در عملیاتهای نصر(8) و بیت‌المقدّس(4) عهده‌دار گشت و در مسابقة دوِ 5 کیلومتری‌ای که در زمستان1366، بین نیروهای‌گردان مزبور برگزار گردید ؛ به‌عنوان نفر اوّل ، به‌خطّ پایان رسید . با جبهه و جهاد ، مألوف و عاشق ایثار و شهادت بود ، به‌نحوی‌که از قبل ، تاریخ‌شهادتش را ، پشت عکسی که به‌یکی از همرزمانش داده بود با قلم مطّهر خویش ، مرقوم و درست ، همان تاریخ «7/1/1367» بعد از قرائت اذان صبح ، با صدای رسای خود ، در میان قلل ستیغ منطقه شاخ شمیران عراق ، ضمن ساماندهی و معاونت گروهان جماران ، توأم با مقاومتی نستوه ، با سلاح تیربار ، در مقابل پاتک سنگین دشمن ، در عملیّات بیت‌المقدّس(4) ، بعد از تکرار ذکر شهادتینی که بر لبان مبارکش جاری بود ، به وصال محبوب و ردای سرخ شهادت مُلَّبس و با عظمت و عزّت در جوار دیگر شهدای همرزمش ، در قریة گاوکش علیاء چهره در نقاب خاک کشید .